Μπορούμε να κάνουμε κάθε μέρα της ζωής μας αξιοσημείωτη, ενθουσιώδη και πετυχημένη, αρκεί να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που βλέπαμε τον εαυτό μας μέχρι σήμερα. Ο διεθνούς φήμης life-coach Anthony Robbins προτείνει συγκεκριμένες στρατηγικές και μας «προκαλεί» να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας από «ευχή» σε «απόφαση». Αυτά είναι τα βασικά σημεία που θα πρέπει να προσέξουμε:

1.«Αλλάζουμε» ή «προοδεύουμε;»

«Η έννοια της αλλαγής είναι στατική και πολύ γενική», σημειώνει ο Robbins. Και αυτό γιατί, όπως μας εξηγεί, οι αλλαγές συμβαίνουν ούτως ή άλλως, είτε το θέλουμε είτε όχι.

Για αυτό, το σημαντικό δεν είναι να αλλάξουμε γενικά και αόριστα, αλλά να θέσουμε ως στόχο μας να εξελιχθούμε και να προοδεύσουμε, καθώς περνάμε από ένα πρωιμότερο στάδιο της ζωής μας στο επόμενο. Από αυτή τη σκοπιά, μπορούμε -όχι μόνο μια φορά το χρόνο, αλλά κάθε μέρα- να έχουμε μια δυναμική τοποθέτηση απέναντι, αλλά και μέσα στη ζωή. Τη δική μας και των άλλων.

2. Το αποφασίζουμε ή απλώς το επιθυμούμε;

Μεταξύ μιας απόφασης και «μιας λίστας με επιθυμίες» υπάρχει τεράστια διαφορά, διαπιστώνει ο Robbins.

Η ζωή δεν είναι «σουπερμάρκετ»,
από όπου «αγοράζουμε» κάθε φορά
αυτά που έχουμε «σημειώσει στη λίστα μας».

Οι μακροχρόνιες και σημαντικές βελτιώσεις που θα επιτύχουμε στην προσωπική και επαγγελματική μας πορεία, θα επέλθουν μόνο αν ενεργήσουμε δραστικά και πάρουμε την ευθύνη να δρομολογήσουμε επακριβώς το τι θα κάνουμε και πώς.

Ο λόγος, δηλαδή, που στην αρχή κάθε χρονιάς δίνουμε υποσχέσεις στον εαυτό μας και λίγο μετά αποτυγχάνουμε, είναι επειδή δεν έχουμε εστιάσει στις αποφάσεις μας, αλλά σε απλές ευχές και επιθυμίες που δεν έχουν ούτε δεσμευτική ισχύ, ούτε διάρκεια.

Επόμενο είναι, λοιπόν, να «ξανακυλήσουμε» στις παλιές μας συνήθειες, αφού δεν έχουμε κάτι που να μας κρατά σταθερά προσανατολισμένους στο νέο μας όραμα για το μέλλον.

3. Δεσμευόμαστε σε ένα όραμα που μας ενθουσιάζει.

Τις περισσότερες φορές, συμπληρώνει ο Robbins, επικεντρωνόμαστε σε πράγματα που «ίσως θα θέλαμε», αλλά που δεν τα επιθυμούμε σθεναρά, με τρόπο που να μας εξιτάρει και να μας χαροποιεί. Πρέπει η νέα μας ιδέα να μας συνεπαίρνει τόσο πολύ που να μην μπορούμε παρά να την υλοποιήσουμε!

Αν δεν ξυπνάμε κάθε μέρα με όρεξη
για την ιδέα που έχουμε σκεφτεί,
με μαθηματική ακρίβεια, σε λίγο καιρό,
θα την εγκαταλείψουμε.

Με άλλα λόγια, η φράση «Από φέτος θα πηγαίνω κάθε μέρα στο γυμναστήριο», διαφέρει ουσιαστικά από το «Από φέτος θέλω να βελτιώσω τόσο πολύ την υγεία μου, ώστε να μπορώ να παίζω με τα παιδιά μου πιο πολλές ώρες!» Πού διαφέρει; Στο ενθουσιασμό, στο ισχυρό κίνητρο, στη χαρά της υλοποίησης.

4. «Θέλω να…» Ναι, αλλά για ποιο λόγο θέλουμε ακριβώς;

Βρίσκουμε δυνατούς λόγους για αυτό που θέλουμε να κάνουμε και εξετάζουμε τι είναι αυτό που μας κάνει να επιθυμούμε μια συγκεκριμένη αλλαγή στη ζωή μας. Ο Robbins μας προτείνει να στηρίζουμε κάθε καινούριο μας βήμα σε λόγους που έχουμε σκεφτεί καλά, όχι σε βιαστικές εντυπώσεις.

Κάνοντας τις σωστές ερωτήσεις,
παίρνουμε τις σωστές απαντήσεις.

Κάνουμε κάτι πραγματικότητα, μόνο όταν ξέρουμε τους ακριβείς λόγους που τροφοδοτούν την επιλογή μας. Για αυτό και καλό είναι να δημιουργήσουμε ένα σταθερό υπόβαθρο για να εκδηλωθούν θετικές μεταβολές στη ζωή μας.

5. «Τελετουργώ» σημαίνει οργανώνω την πραγματικότητά μου.

«Οι σημαντικές μας αποφάσεις προέρχονται από τις καθημερινές μας τελετουργίες, όχι από φευγαλέες παρορμήσεις» συνεχίζει ο Robbins, λέγοντας πως οι τελετουργίες στην καθημερινότητά μας είναι πράξεις συνέχειας, συνοχής και επιμονής από την πλευρά μας, που εγγυώνται την επιτυχία ή την αποτυχία των στόχων μας.

Αλλιώς οργανώνει την καθημερινότητά του ένας άνθρωπος που προσανατολίζεται ενεργά σε κάτι που τον συνεπαίρνει και διαφορετικά ένας άνθρωπος που επιμένει στην παλιά του ρουτίνα, περιμένοντας παθητικά με τη νέα χρονιά «να αλλάξουν τα πράγματα».

6. Η εμπειρία του «Όχι πια!»

Παίρνουμε αποφάσεις με βάση τη νέα μας απόφαση ή με βάση τις επιλογές που κάναμε πριν χρόνια; Άλλο ένα σημαντικό ερώτημα που θα χρειαστεί να απαντήσουμε. Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, με όλα του τα δυναμικά χαρακτηριστικά, αλλά και με όλα του τα περιοριστικά πιστεύω, μπορεί να μας έχει φέρει μέχρι εδώ σήμερα, όμως… δε σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί να μας ακολουθήσει στη νέα μας ζωή.

Οι πρωτοχρονιάτικες αποφάσεις μένουν «ανεκπλήρωτες»,
όταν αφορούν αυτό που ήμασταν κάποτε
και όχι αυτό που θέλουμε να γίνουμε
στο εξής.

Οι νέες αποφάσεις που θα θέσουμε σε ισχύ, για να υλοποιηθούν, θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν τη νέα μας εικόνα, όχι την παλιά. Ελέγχουμε το πότε αποφασίσαμε να είμαστε αυτό που είμαστε και τολμάμε να πούμε «όχι πια!», να ξεκινήσουμε από την αρχή. Με αυτόν τον τρόπο, μαθαίνουμε να εστιάζουμε σε αυτό που θέλουμε να προσελκύσουμε, όχι στο τι πήγε στραβά την προηγούμενη φορά και αποτύχαμε.

7. Ανεβάζουμε τον πήχη ψηλότερα

Ο Robbins είναι υπέρμαχος της ιδέας ότι όταν ζητάμε περισσότερα, λαμβάνουμε και περισσότερα. Όταν επιλέγουμε κάτι καλύτερο για τον εαυτό μας, δίνουμε ένα σαφές «σήμα» στον περίγυρό μας ότι γνωρίζουμε την αξία μας και ότι δε θα δεχτούμε κάτι λιγότερο ως συμπεριφορά, ως αμοιβή, ως επίπεδο ζωής.

Οι νέες μας αποφάσεις θα πρέπει να ανταποκρίνονται σε υψηλότερα μέτρα και σταθμά από αυτά που είχαμε μέχρι σήμερα, αλλιώς, μπορεί άθελά μας να πισωγυρίσουμε.

Το να θέτουμε υψηλούς στόχους, όχι μόνο ενισχύει την αυτοεκτίμησή μας, αλλά αναδιοργανώνει και το περιβάλλον μας με τέτοιο τρόπο, ώστε να λάβουμε αυτά που τελικά αξίζουμε.

8. Το εύρος της συνεισφοράς μετράει

Τέλος, αυτό στο οποίο δίνει ιδιαίτερη έμφαση ο Robbins είναι να σκεφτούμε σοβαρά την επιρροή της απόφασής μας στο κοινωνικό σύνολο. Έχουμε περισσότερες πιθανότητες να επιτύχουμε κάτι όταν είναι για το ευρύτερο καλό, παρά όταν είναι αποκλειστικά και μόνο για εμάς.

Όσο πιο διευρυμένα τα οφέλη, τόσο περισσότερο ανοιγόμαστε σε νέους ανθρώπους, νέες ευκαιρίες και εναλλακτικές διαδρομές που μας φέρνουν πιο κοντά στο νέο μας στόχο. Γιατί, η νέα μας απόφαση δεν είναι παρά ένα μικρό μόνο κομμάτι ενός μέλλοντος που αφορά κάτι πλατύτερο από εμάς.

Καλή χρονιά με δύναμη, θάρρος και αποφασιστικότητα,

Γεωργία Κουτέρη